Art – sztuka

Posts Tagged ‘malarstwo’

Kiedyś, w czasach dawnych artysta mógł nie przejmować się codziennością i oddawać się procesom twórczym. To dlatego wieki ubiegłe przyniosły tyle rewolucji w sztuce. Narodził się nurt współczesny. Wykorzystuje się w nim fotografię, kolaże i wiele cyfrowych form. Odnosi się to również do innych form. Muzyka współczesna korzysta z pomocy elektroniki, i różnych ciekawych urządzeń, o których przodkowie zupełnie nie mieli pojęcia. Nowoczesność w sztuce jest przede wszystkim odejściem od oczywistych form. Teraz ważna staje się abstrakcja, wyrażanie emocji a nie przywiązywanie wagi do sztampowej konstrukcji. Artyści mają w dwudziestym pierwszym wieku bardzo dużą dowolność w obszarze swoich twórczych działań. Nie ogranicza nas cenzura, przynajmniej nie zbyt mocno i nie we wszystkich krajach. Najpiękniejszym staje się fakt, że sztuka nadal poszukuje i rozwija się. Jedynym przykrym aspektem są pieniądze, ciężko utrzymać się ze sztuki współczesnej ,gdy nie ma się szczęścia a fortuna nie sprzyja. Głowa na karku i interesy idą dziś w parze z artyzmem.

Zawsze było tak, że to artyści kreowali kanony piękna. Oczywiście jest to zagadnienie dość subiektywne, jednak chodzi o modę w sztuce. Starożytność wpajała społeczeństwu, że ciało powinno być harmonijne i proporcjonalne. Platon opracowywał nawet schemat porównania szyi i łydek, głowy do tułowia i innych części. Odbijało się to na sztuce, czyli kobietach i mężczyznach uwiecznianych na obrazach i zaklętych w rzeźbach. W średniowieczu szczególnie ceniono piękno podrasowane, czyli pierwsze próby makijażu, drogocenne ozdoby biżuteryjne. Masywne bransolety, wielkie fryzury to znak rozpoznawczy sztuki średniowiecznej. Dandysi zapoczątkowali sztukę dla sztuki, pełnia przerysowań i groteski. Rubens w epoce baroku kreował pełne kształty, żeby dwudziesty pierwszy wiek zmodyfikował wizerunek kobiety do istoty eterycznej i wychudzonej. Cóż, rozpatrzona została sztuka w sylwetkach, jednak ten obszar jest znacznie szerszy. Nie sposób zgłębić go w kilku zdaniach. W każdym razie piękno to pojęcie względne.

Niezaprzeczalnym jest fakt, że ,malarstwo jako dziedzina sztuki ma najwięcej odgałęzień, technik i środków wyrazów. Szczególnie gdyby temat uogólnić do pojęcia plastyki. Spotyka się sztukę analityczną i abstrakcyjną. Ta pierwsza zwraca szczególną uwagę na wszelkie, najmniejsze elementy. Aby mieć obiektywny obraz całości, trzeba poświęcić chwilę czasu i przeprowadzić analizę. Abstrakcja jak sama nazwa wskazuje, stawia na nowatorskie formy i uniwersalizm przekazu, zamknięcie emocji w dziele. Gdy mowa o uczuciach, warto zarysować impresjonizm. Czy jest na tym świecie osoba, która nie widziała żadnego obrazu Claude\’a Moneta? Wątpliwa to sprawa. Uchwycił chwile, rzeczywistość tworzoną z krótkich pociągnięć pędzla, farby nakładanej warstwowo, bez zbędnego użycia czerni. Paul Cezanne natomiast stworzył kubizm, nazwa zapożyczona z francuskiego, oznacza kostkę. Wykorzystał geometrię przedmiotów do generowania wynaturzonych kształtów, ostrych konturów, tak bardzo popularnych we Francji, już dwudziestego pierwszego wieku.