Art – sztuka

Archive for the ‘Twórczość’ Category

Zawsze było tak, że to artyści kreowali kanony piękna. Oczywiście jest to zagadnienie dość subiektywne, jednak chodzi o modę w sztuce. Starożytność wpajała społeczeństwu, że ciało powinno być harmonijne i proporcjonalne. Platon opracowywał nawet schemat porównania szyi i łydek, głowy do tułowia i innych części. Odbijało się to na sztuce, czyli kobietach i mężczyznach uwiecznianych na obrazach i zaklętych w rzeźbach. W średniowieczu szczególnie ceniono piękno podrasowane, czyli pierwsze próby makijażu, drogocenne ozdoby biżuteryjne. Masywne bransolety, wielkie fryzury to znak rozpoznawczy sztuki średniowiecznej. Dandysi zapoczątkowali sztukę dla sztuki, pełnia przerysowań i groteski. Rubens w epoce baroku kreował pełne kształty, żeby dwudziesty pierwszy wiek zmodyfikował wizerunek kobiety do istoty eterycznej i wychudzonej. Cóż, rozpatrzona została sztuka w sylwetkach, jednak ten obszar jest znacznie szerszy. Nie sposób zgłębić go w kilku zdaniach. W każdym razie piękno to pojęcie względne.

Gdy małe dziecko rysuje różne bohomazy, to rzadko uznaje się to za sztukę. Prawdziwe malarstwo wymaga pewnego wkładu pracy i opanowania techniki. Niektórzy artyści lubują się w jednym gatunku. Na przykład Włoch Giotto umiłował sobie ten rodzaj, polegający na malowaniu farbami określonych przestrzeni ściennych. Początkowo trzeba było robić to na mokrym tynku, jednak w dzisiejszych czasach istnieją specjalne impregnaty. Malarze ludowi upodobali sobie malarstwo na szkle. Polega ono na robieniu podwójnych witrażyków, gdzie na jednej tafli szkła jest wykonany farbami obrazek, druga tafla przykrywa go swoją przezroczystością nadając formę. Kiedy do głosu dochodzi sztuka uliczna, warto wspomnieć o graffiti. Są to napisy lub obrazy, wykonywane farbami w sprayu, zwykle na murach lub ścianach budynków w sposób nie zawsze legalny. Niektórzy uważają tą formę za wandalizm, a nie sztukę. Kiedy płótno chłonie wodę z pigmentem, to technika akwareli. Farby olejne generują natomiast obrazy bardzo żywe i nasycone.

Wielcy klasycy tacy jak Chopin czy Vivaldi, bez wątpienia są uznawani za twórców sztuki. Na ich cześć tworzy się muzea, ich dawne domy to relikty przeszłości odwiedzane przez tysiące turystów. Aby zrozumieć przekaz utworów instrumentalnych, wystarczy wyciszyć się i wczuć w sytuację. Odbiór powinien być subiektywny, ze względu na uniwersalizm sztuki. Ku pamięci powstają liczne festiwale, gdzie młodzi ludzie interpretują wielkich artystów na swój oryginalny i odrębny sposób. Nie jest to proste zadanie. Wprawdzie w dzisiejszych czasach łatwiej jest być artystą, jest lepszy dostęp do instrumentów, szkół muzycznych, to muzyka dawna miała w sobie więcej emocji. Grania z nut może nauczyć się prawie każdy człowiek, ale by wyrażać uczucia, trzeba znaleźć indywidualny sposób. Muzyka to dziedzina sztuki rozwijająca się wręcz w ekspresowym tempie. Zaczęło się od klasyki, a potem nastąpił rozwój rozrywkowych, komercyjnych zestawów muzycznych. Królował blues, następnie od niego uczył się jazz, i rock&roll. W okresowo niedawnym czasie wrósł pop i rock oraz różne orientalne mieszanki, związane silnie z kulturowością ludzi zajmujących się sztuką muzyczną.